Ραγδαία η μείωση των σπερματοζωαρίων μετά το 2000

Πολυάριθμες μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί και αναφέρουν μείωση στην ποιότητα του σπέρματος και σε άλλους δείκτες της ανδρικής αναπαραγωγικής υγείας. Οι Levine et al. πραγματοποίησαν το 2017 μια μελέτη-ορόσημο που υποδεικνύει σημαντική μείωση στην συγκέντρωση και στον συνολικό αριθμό των σπερματοζωαρίων. Χρησιμοποίησαν δεδομένα από 223 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1981 και 2013 σε 42.935 άνδρες της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Από την ανάλυση τους απέδειξαν μείωση της μέσης συγκέντρωσης σπέρματος 1,6% ετησίως και συνολική μείωση σε ποσοστό 59,3% (Levine et al.,2017).

Το 2022 οι Levine et al. επέκτειναν την προηγούμενη ανάλυση τους προσθέτοντας 38 μελέτες μεταξύ 2014 και 2019 με δεδομένα και από άλλες χώρες. Αυτή η ανάλυση, «η μεγαλύτερη που έχει ποτέ εξετάσει τις χρονικές τάσεις στον αριθμό των σπερματοζωαρίων», όπως λένε οι συγγραφείς, αποκάλυψε ακόμη πιο απότομη πτώση. Συγκεκριμένα, υπέδειξε μείωση της συγκέντρωσης των σπερματοζωαρίων της τάξης του 2,64% μετά το 2000 και μια συνολική πτώση 62,3%, τονίζοντας πως η μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων συνεχίζεται τον 21ο αιώνα με αυξανόμενο ρυθμό.

Επιπλέον, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων «συνδέεται στενά με τις πιθανότητες γονιμότητας». Η μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων κάτω από 40εκ./ml οδηγεί σε μείωση της πιθανότητας σύλληψης, ενώ η αύξηση του αριθμού δεν συνεπάγεται άμεση αύξηση στην πιθανότητα γονιμοποίησης. Συνεπώς, η μείωση της συγκέντρωσης σπερματοζωαρίων που παρατηρείται από το 1973 έως το 2018 υποδεικνύει ένα σημαντικό αιτιολογικό παράγοντα για τα μειωμένα ποσοστά γονιμότητας παγκοσμίως (Levine et al.,2022).

Πέραν της συσχέτισης με την γονιμότητα, η μειωμένη συγκέντρωση του σπέρματος έχει συνδεθεί με διάφορες παθολογικές καταστάσεις (καρκίνο των όρχεων, καρδιαγγειακές, μεταβολικές και ανοσοποιητικές παθήσεις) καθώς και με το προσδόκιμο ζωής. Σύμφωνα με μελέτη, το ποσοστό θνησιμότητας μειώνεται καθώς η συγκέντρωση σπέρματος αυξάνεται στα 40εκ/ml (Jensen et al.2009).

Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, πως η πτώση του αριθμού σπερματοζωαρίων αποτελεί ένα «μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας» που απαιτεί άμεσα έρευνα προκειμένου να ληφθούν οι κατάλληλες ενέργειες για την διατήρηση και βελτίωση της ανδρικής αναπαραγωγικής υγείας.