Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι μια ετερογενής ομάδα με περισσότερες από 80 χρόνιες διαταραχές που προσβάλουν το 5-8% του παγκόσμιου πληθυσμού. Προκαλούνται από τη μη φυσιολογική απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι του ίδιου του οργανισμού, μέσω αυτοαντισωμάτων, ενεργοποιώντας φλεγμονώδεις αντιδράσεις σε διάφορους ιστούς. Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος και τα επίπεδα ορμονών, και ενδεχομένως να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.
Ψωρίαση: Είναι μια φλεγμονώδης δερματική νόσος που προκαλείται από υπέρμετρο πολλαπλασιασμό των δερματικών μας κυττάρων και προσβάλει το 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις, ενώ μπορεί να επηρεάζει και άλλα συστήματα οργάνων. Όσον αφορά την ανδρική γονιμότητα, μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 100 άνδρες (50 ασθενείς και 50 υγιή άτομα) υπέδειξε πως η ψωρίαση έχει αρνητική επίδραση στην ποιότητα του σπέρματος.
Ο συνολικός αριθμός σπερματοζωαρίων, η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και το ποσοστό σπερματοζωαρίων με φυσιολογική μορφολογία παρουσίασε σημαντική μείωση στους ασθενείς συγκριτικά με τους υγιείς (Caldarola et al, 2017). Τα μειωμένα ποσοστά στον αριθμό, την κινητικότητα και την μορφολογία των σπερματοζωαρίων ασθενών με ψωρίαση επιβεβαιώθηκαν και σε μία πρόσφατη μελέτη 176 ανδρών (88 ασθενείς και 88 υγιείς) (Al-Zubi et al.,2022).
Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ): Είναι μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σχεδόν κάθε όργανο, πιο εμφανώς και καταστροφικά το νεφρό και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Σύμφωνα με μετα-αναλύσεις, οι ασθενείς με ΣΕΛ παρουσίασαν σημαντική μείωση στη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων, τον συνολικό αριθμό κινητών σπερματοζωαρίων και το ποσοστό φυσιολογικής μορφολογίας (Finelli etal.,2020).
Επιπλέον, μια μελέτη υπέδειξε πως οι συχνότητες ολιγο-ασθενοσπερμίας και ασθενοσπερμίας ήταν υψηλότερες σε ασθενείς με ΣΛΕ από ότι σε υγιή άτομα (Vecchi et al.,2011)
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1: Είναι αποτέλεσμα της αυτοάνοσης καταστροφής των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Τα ποσοστά του σακχαρώδους διαβήτη που παρατηρούνται σε υπογόνιμους άνδρες κυμαίνονται από 0,7% έως 1,4%, ενώ τα ποσοστά της υπογονιμότητας στους άνδρες με σακχαρώδη διαβήτη κυμαίνονται από 35% έως 51%.
Mετα-αναλύσεις υποδεικνύουν αρνητική επίδραση του σακχαρώδη διαβήτη στην κινητικότητα του σπέρματος (μειωμένα ποσοστά κινητικότητας) και καμία επίδραση στον συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων. Όσον αφορά τις υπόλοιπες παραμέτρους του σπέρματος (π.χ. μορφολογία) τα αποτελέσματα είναι αντιφατικά μεταξύ μελετών (Lotti and Maggi, 2022)
تعليقات